De Republican Jewish Coalition (RJC) weigerde Ron Paul tijdens haar bijeenkomst van GOP-kandidaten op 19 december 2011. De reden om Paul niet uit te nodigen zochten commentatoren in zijn standpunt ten aanzien van Israël. Paul vindt dat geen enkel land automatisch ontwikkelingshulp mag krijgen. Ook Israël niet. Daarmee isoleert hij zich van de rest van de Republikeinse Partij die haastig de speciale band tussen Amerika en het land onderstreepten.
Extreme overtuiging
Matt Brooks, executive director van de RJC benadrukte de extreme overtuiging van Paul nog eens. James Kirchick van The Weekly Standard zoekt de weigering van Paul in zijn nieuwsbrieven uit de jaren tachtig en negentig:
It is Paul’s lucrative and decades-long promotion of bigotry and conspiracy theories, for which he has yet to account fully, and his continuing espousal of extremist views, that should make him unwelcome at any respectable forum, not only those hosted by Jewish organizations.
Die nieuwsbrieven zijn niet nieuw, de passages niet fraai. Zo spreekt de auteur van een van de nieuwsbrieven zich uit tegen Martin Luther King Dag – een nationale feestdag. In andere passages beschrijft Paul bendes van zwarte meisjes in New York die met AIDS-besmette naalden vooral blanke vrouwen aanvallen. In oktober 2010 publiceerde News One For Black America een selectie van Pauls samenzweringstheorieën en in 2008 schreef Kirchick over de brieven in The New Republic, dat deed Ed Morrissey een jaar eerder en die wist de brieven op te duiken in een artikel uit 1996.
Sensible opinions
Daarin een passage die tijdens de verkiezingen van 2008 voor veel ophef zorgde:
Opinion polls consistently show that only about 5 percent of blacks have sensible political opinions, i.e. support the free market, individual liberty and the end of welfare and affirmative action.
Paul heeft altijd ontkend de brieven te hebben geschreven – Morrissey en Kirchick hebben zich altijd verbaasd dat Paul daarmee weg kwam. Pauls verweer: de epistels komen van andere auteurs die verwerpelijke ideeën onder zijn naam verspreidden. Saillant detail: daar hield Paul volgens Kirchick veel geld aan over. En nu ligt de discussie weer op straat. Internet heeft een stalen geheugen en de nieuwsbrieven, al dan niet met medeweten van Paul geschreven, zijn er terug te vinden en te lezen. En, nogmaals, het zijn geen fraaie passages. <<
Ik ben het wel eens met de opvatting dat steun voor de vrije markt, individuele vrijheid en het beeindigen van welfare & affirmative action verstandige uitgangspunten zijn. Cain zei dit ook altijd, en volgens mijn favoriete opperrechter Clarence Thomas is affirmative action zowel ongewenst als ongrondwettelijk.
Die aandacht voor de socialistische sympathieen van Martin Luther King aan het einde van zijn leven is nogal twijfelachtig. Die sympathieen waren voornamelijk het gevolg van frustraties over de geringe snelheid waarmee het emancipatieproces zich voltrok en de tegenwerking van zuidelijke Democraten. Liever vestigen Republikeinen eens de aandacht op het feit dat Dr. King gedurende het grootste deel van zijn carriere Republikein was, en dat een deel van zij nazaten, waaronder Dr. Alvena King, Herman Cain volop steunden. Barry Goldwater, zo ongeveer de meest gehate conservatief uit de jaren ’60, was destijds de oprichter van de NAACP in Arizona. Waarom heeft men het niet eens over deze dingen? Het is niet zo dat de Republikeinen sinds het Plessy-arrest van 1896 veel hebben gedaan voor de burgerrechten van zwarten — het was veel te weinig — maar het was wel Eisenhower die met federaal ingrijpen een einde maakte aan segregatie in het Democratische zuiden, en waren Republikeinen die aan het einde van de jaren ’50 met de eerste burgerrechtenwetten kwamen (Johnson stemde toen tegen, maar probeerde later als President die wetten wel ingevoerd te krijgen).
Het auteurschap van die befaamde nieuwsbrieven uit de jaren ’90 is nogal onduidelijk, maar ze komen altijd weer boven tafel wanneer men om argumenten tegen Paul verlegen zit. Wat voor mij echter de doodsteek voor Ron Paul is, is zijn geloof in sommige 9/11-complottheorieen. Daar is niets onduidelijks aan, en er bestaat geen enkele twijfel dat Paul geloofde in het bestaan van een aantal van die complotten. Wanneer we dit combineren met Pauls moreel relativisme, dat ertoe leidt dat elke schurkenstaat recht zou hebben op z’n eigen atoombom, maakt dat ik hoop dat Ron Paul snel met pensioen gaat of onafhankelijk kandidaat wordt. Met die sectarische opstelling van Paul worden libertarische denkbeelden nooit gemeengoed.
Pingback: Een hete kerst voor Ron Paul - ElectiondeskUSA | ElectiondeskUSA