Dinsdag zakte front runner Herman Cain tijdens het CNN debat voor zijn eerste examen. Doordat de alpha mannetjes Rick Perry en Mitt Romney er tijdens dit debat alles aan deden om de ander zoveel mogelijk te beschadigen, is het slechte optreden van Herman Cain – en het sterk optreden van Newt Gingrich – grotendeels naar de achtergrond verdrongen.
Gisteren was er weer een straw poll, dit keer op de GOP’s Western Republican Leadership Conference. Herman Cain kwam bij deze kleine stemming als winnaar uit de bus. Met 31 procent van de stemmen bleef hij Mitt Romney twee procent voor. Opvallende derde was Newt Gingrich. De voormalig Speaker kreeg 21 procent van de stemmen kreeg. In de peiling waar AP-GfK donderdag mee naar buiten kwam kreeg Gingrich slechts zeven procent van de stemmen. Deze uitslag geeft de volatiliteit van het Republikeins electoraat nog maar eens weer. Daarnaast geeft het ook aan dat een slecht debat nog niet dodelijk hoeft te zijn voor een campagne. Vraag dat maar aan Rick Perry.
Ik ben heel benieuwd wat er van Cain overblijft na zijn onduidelijkheid over abortus. Daar gaat hij nog wat over te horen krijgen tijdens de debatten. Samen met het feit dat hij niet tegen het homohuwelijk is (maar ook niet voor) zal dat absoluut steeds meer vraagtekens zetten bij de “evangelicals”, ihb. in Iowa. Dat wordt nog niet helemaal meegenomen in de Polls waar Cain in Iowa leidt.
Het feit dat je dit naast zijn andere voortdurende verkeerde uitspraken kan zetten, waarbij hij zich telkens weer moet verduidelijken en corrigeren, zorgen voor een onbetrouwbaar beeld. Mijn voorspelling: Cain gaat hard vallen.
Het CNN-interview met Cain was juist uitstekend. Cain heeft het probleem dat hij zowel sociale conservatieven als small-government conservatives en New England Republicans aan zich moet binden. Sociale conservatieven zien vaak niets liever dan een federaal verbod op abortus en homohuwlijken, maar daar kan een president nu eenmaal niets aan doen. De TEA Party vindt bovendien dat de president zich strikt aan de grondwettelijke kaders dient te houden, en dus is het belangrijk dat Cain zich niet mengt in zaken die zijn voorbehouden aan de staten en aan de rechterlijke machten. Hij heeft een uitgesproken mening, maar hij maakte tijdens dat interview goed duidelijk dat hij zijn positie als president niet zal gebruiken om die mening in federaal beleid om te zetten. Zo’n standpunt is voor degenen die minder nadruk leggen op de traditionele ethische punten volkomen acceptabel. Bij Santorum, Bachmann en Huckabee zou ik me veel meer zorgen maken. Cain heeft dit goed opgelost: de sociale conservatieven zijn tevreden en de rest hoeft net bang te zijn voor een federale overheid die hun slaapkamer komt inspecteren.