Geen mooier frame voor een verkiezingsstrijd dan dat van een bokswedstrijd waar twee bezwete lichamen elkaar naar de grond proberen te werken. Helaas is de verwachting van een derde kandidaat aanzienlijk. Het electoraat is er voor.
Ook op onze blog zijn de verlokkingen groot – een tweepersoons gevecht is nog altijd eenvoudiger te coveren dan de complexiteit van meerdere kandidaten. En waarom zouden we de nominatie voor de Republikeinen anders aanpakken dan een bokswedstrijd tussen Romney en Santorum? Belangrijke peilingen wijzen in die richting. En wie Iowa en New Hampshire wint, wijst de geschiedenis uit, wint de nominatie. En Romney is hard op weg die nominatie over ongeveer 24-uur ook binnen te slepen. Hij staat, voor het eerst in deze campagne, bij Gallup op 31 procent. Op zijn hielen gevolgd door Santorum (het blijft wel een twee strijd, uiteraard).
Gallup
Maar, helaas, is het geen overzichtelijke tweestrijd. Zelfs niet als Romney straks wint en het tegen Obama moet opnemen. Gallup berekende niet alleen zijn populariteit, maar ook een ander cijfer. Een historisch cijfer, mag gezegd: nooit eerder identificeerden zoveel Amerikanen (40 procent van het electoraat) zich als onafhankelijke kiezer. Zij keren beide partijen, Republikeinen en Democraten, de rug toe. De overzichtelijke insteek van twee-tegen-twee is ineens een onoverzichtelijke strijd van drie-tegen-drie. De vraag is: wie is die derde kandidaat als Romney morgen de nominatie gewoon binnensleept? Ron Paul? Rick Santorum? Of, verrassend genoeg, Jon Huntsman?
Kritische massa
In 2010 schaarde de onafhankelijke kiezer zich achter de Republikeinse Partij. Toen koos 46 procent voor een Republikeinse, 35 procent voor een Democratische kandidaat tijdens de tussentijdse verkiezingen. Logisch – er waren geen duidelijke onafhankelijke kandidaten. En – het waren vertegenwoordigers die werden gekozen, geen presidentskandidaten. De strijd nu is wezenlijk anders in beleving en personele unie. En de idee dat Jon Huntsman als liberaal-conservatief of Rick Santorum als sociaal-christen-conservatief de Republikeinen meer keus biedt dan alleen maar Romney, is nu aanzienlijk. Met andere woorden: er is iet alleen een geschikte kandidaat voor elk electoraal smaldeel, die electorale smaldelen hebben in de hopeloos verdeelde partij ook kritische massa en met zo’n grote vijver vol onafhankelijke ‘vissen’ is de verleiding te groot er niet middenin te duiken.
Aanpakken
De vraag is wie? Na morgen zal dat duidelijk zijn: dan zullen Santorum, Paul of Huntsman bekend maken of ze als onafhankelijke kandidaat zullen meedingen. Reden: verlenging van hun directe confrontatie met Romney. Ondanks zijn nieuwe record bij Gallup, vertoont Mitts blazoen krasjes en haarscheurtjes. Twee misstappen tijdens het debat afgelopen zondag zijn geen incidenten, maar tonen Romneys zwakten. De eerste is zijn gedweep met rijkdom. Na een weddenschap met Perry voor 10.000 dollar was er nu een opmerking over zijn strijd tegen Ted Kennedy (die hij verloor). Mitt zei hij blij te zijn dat Kennedy toentertijd een extra hypotheek op zijn huis had afgesloten om Romney te verslaan. Zijn vader (presidentskandidaat in 1968) had hem geleerd nooit een lening af te sluiten voor een politieke campagne. Ergo: je doet mee, als je heel rijk bent.
Vloeken
En dient Romney wel zijn land? Volgens Santorum niet. Dat doen hij en zijn zoons wel. Beide jongens dienen, ongeachte welke president, in de marine, zei Santorum. Geen groter belang dan ‘s lands eer. Het ging niet om de kleur van de president, maar om de vlak van Amerika. Het gaat niet om fondsen en geld verwerven, maar om de politieke richting van de natie. Romney hoorde Santorums kritiek aan en beet hem toe: “I think we serve our country first by standing for people who believe in conservative principles and doing everything in our power to promote an agenda that does not include President Obama’s agenda.” Met andere woorden: eerst de partij en ideologie, dan Amerika. En dat is (bijna) erger dan vloeken in de kerk. Een president ben je voor heel Amerika en voor alle Amerikanen – niet alleen voor het smaldeel dat op je stemt.
Barsten
Romney vertoont barsten en krasjes en Santorum en Huntsman nog niet. dat is de reden waarom Paul geen kandidaat is voor een onafhankelijke kandidatuur. Maar dat is ondergeschikt aan het feit dat er een derde kandidaat komt. Het is het sluitstuk van een hopeloos verdeelde, Republikeinse Partij en de vele onafhankelijke kiezers die nu nog verweesd wachten op aansluiting bij iemand die hun gedachtegoed verwoord. <<
“… hopeloos verdeelde partij …”
Daar gaan we weer.
Het is toch niet zo lastig te begrijpen dat de GOP niet zo in elkaar zit als PvdA, CDA of VVD? Ikzelf ben geregisteerd Republikeins kiezer, maar met de GOP heb ik niets te maken. Men kan geen lid worden, men betaalt geen contributie, er is geen ledenblad, er zijn geen algemene ledenvergaderingen, en aan geregisteerde kiezers wordt niets gevraagd wanneer het secretariaat (RNC) weer eens een nieuwe voorzitter nodig heeft. Ze vragen mij ook geen geld — dat gaat allemaal via de kandidaten, de organisaties van volksvertegenwoordigers en bestuurders, of via PACs. De GOP is niets meer dan een anonieme administratieve organisatie, zonder politbureau en zonder partij- of beginselprogramma. Het zijn de kandidaten die de politieke koers bepalen, en die kandidaten zijn uitsluitend verantwoording schuldig aan hun achterban, want die zorgt voor kandidatuur en herverkiezing. Bij de Democraten gaat het ook zo. In ons dorp hebben de Democraten wel eens onderling ruzie, en doen dan met twee lijsten aan lokale verkiezingen mee. Er is geen partij-apparaat dat zulks kan verhinderen.
Het is dus anders dan in Nederland, waar men met minder dan 100 stemmen lid van de Tweede Kamer kan worden, en waar men alleen politieke carriere kan maken via de politbureau en partij-organisatie, terwijl men zich als niet-lijsttrekker maar weinig hoeft aan te trekken van de kiezer. Die heeft namelijk niets te vertellen.
Santorum en Huntsman worden echt geen onafhankelijk kandidaat. Meer dan 5% van de stemmen (1% in het geval van Huntsman) zullen ze als onafahankelijk kandidaat niet krijgen. Ook zullen ze onmiddellijk in geldnood komen. Ron Paul wordt ook geen onafhankelijk kandidaat, want dat zou ten koste gaan van de positie van zijn zoon, die Senator is. Het gaat Paul om het verspreiden van libertarische ideeen. Dat gaat het best via de debatten die integraal op de nationale televisiekanalen zijn te zien. Paul slaagt in zijn opzet — hij heeft prima ideeen op economisch gebied — maar het zou een stuk beter gaan wanneer hij zijn opvattingen over buitenlands beleid wat zou aanpassen.
In 2008 stonden er acht of negen kandidaten op mijn stemformulier voor de presidentsverkiezingen, in 2004 waren dat er ongeveer een dozijn. Ik kan me nog herinneren dat er in 2000 voor de convenience store in ons dorp vlak voor de verkiezingen plots vlaggetjes met hamers & sikkels stonden. Die waren van een of andere marxistische partij, die kennelijk in staat was geweest voldoende handtekeningen te verzamelen en dus recht had op propagandasubsidie. Ik hoop dat die uitgetreden Democraten nu massaal op zulke communistische arbeiderspartijen gaan stemmen. In onze staat probeert de cannabis-unie ook altijd mee te doen. Bij de gouverneursverkiezingen lukt dat meestal, maar bij de presidentsverkiezingen hebben ze moeite met het vereiste aantal handtekeningen. Jammer, want het hennep-logo van de cannabis-unie is aantrekkelijker dan die hamers en sikkels.
Pingback: Romneys mensbeeld sijpelt langzaam door pantser van wenselijk imago - ElectiondeskUSA | ElectiondeskUSA
Pingback: Mark my words – another candidate! | VerkiezingenVS.com