Blame is the name of this game

Als een artikel begint met: ‘We do not choose to add more to the blame game for failure of the Joint Select Committee on Deficit Reduction , but …’, dan weet je dat er precies gaat gebeuren wat de schrijvers juist zeggen niet te willen. Gisteren verscheen in de Washington Post een poging om het falen van de Supercommissie niet zozeer in de schoenen van de Democraten te schuiven, als wel van de Republikeinen af te duwen.

Jon Kyl, Rob Portman, Pat Toomey, Jeb Hensarling, Fred Upton en Dave Camp (alle Republikeinse leden van de commissie) beten in de krant van zich af (eerder schreef ik dat de commissie uit 7 Democraten en7 Republikeinen bestond – dat is niet juist. Het zijn er 6). Veel zal het niet helpen. Volgens Gallup is een meerderheid van de Amerikaanse belastingbetaler er al uit: het mislukken lag toch echt aan hen en niet aan de Democraten.

Het zijn allemaal inleidende beschietingen op hetzelfde thema: no more taxes. De Republikeinen vrezen dat belastingverhoging, ook voor de rijken, de Amerikaanse economie verder in de problemen zal brengen. Hun strijd was om die verhogingen tegen te houden en die strijd hebben ze verloren. Probleem was namelijk dat de Democraten vanaf het begin al een belastingverhoging achter de hand hadden. Eind volgend jaar treedt nieuwe belastingwetgeving automatisch in werking. Gevolg: een marginale belastingverhoging voor iedereen met een opbrengst voor de staatskas van 4 triljoen dollar. Een erfenis van partijgenoot en oud-president George Bush Jr. Aldus de Republikeinse commissieleden.

Hun verwijt: heeft Obama niet zelf gezegd dat je geen belastingen moet verhogen ten tijden van crisis? Is het verstandig om nog meer geld uit de economie te halen als consumenten en bedrijven al te weinig besteden? Toch wisten de Democraten niet van wijken, aldus de Republikeinen. Vreemd, want belastingverlaging is volgens hen eigenlijk het enige dat nodig is om Amerika weer uit het de modder te trekken:

In the long run, a strong economy producing more wealth (and, therefore, more tax revenue) is how we will both reduce the deficit and regain the prosperity that all Americans deserve.

2 thoughts on “Blame is the name of this game

  1. “het mislukken lag toch echt aan hen en niet aan de Democraten”

    Mensen willen tegenstrijdige dingen. Er moet wel sterk bezuinigd worden, maar de bezuinigingen moeten henzelf beslist niet treffen, en ze zijn ook al niet niet bereid mee te betalen aan de kosten van allerlei mislukte stimulusmaatregelen van de federale overheid.

    Zo’n 48% van de belastingbetalers betaalt helemaal geen federale inkomstenbelasting, dus dat deel kan roepen en eisen wat het wil. Het kost hen allemaal niets, en men kan alles op de onwillige rijken afschuiven. Wel krijgt dat niet-betalende deel in januari geen korting op de payroll taxes (sociale premies) meer. Ze gaan het mislukken van het bezuinigingsoverleg — dat helemaal geen bezuinigingsoverleg was, maar ging over de uitgavenstijging — dus wel voelen.

    Men vindt de verlenging van de werkloosheidsuitkeringen tot twee jaar in deze slechte tijden een goede zaak (dat vind ik ook), maar realiseert zich niet dat die met geleend geld is gebeurd, en dat die bedragen moeten worden terugbetaald. Men vindt de verslechtering van de medische zorg voor ouderen (Obama hevelt grote bedragen over van Medicare naar Obamacare) een slechte zaak, maar wil niet praten over kostenbeperking en het rantsoeneren van medische zorg, terwijl de gezondheidszorg op weg is naar 20% op het GDP.

    Het wordt nu tijd dat de Republikeinen in het Congres de goedkeuring van deelbudgetten boycotten. Een deel van de federale overheid kan best een paar weken worden gesloten. Er moeten activiteiten worden afgestoten en er moeten duizenden federale werkers uit, en dat kan alleen door de geldkraan dicht te draaien. Starve the Beast. Ik vrees echter dat de kans op hierop niet erg groot is. Wat we zullen zien is helaas niet meer dan Democraten die hun morele superioriteit willen bewijzen en liegen dat het belasten van miljonairs de oplossing is, terwijl Republikeinen niet bereid zullen zijn landbouwsubsidies en andere vormen van crony capitalism op te geven.

  2. Pingback: [ElectionDeskUSA] Zwarte Pieten « vanderlubben

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *