Cain staat volgens de laatse CBS poll op de gedeelde eerste plaats na een verlies van 12 procentpunten in twee weken door Perry. Hoe groot dat nieuws is, is mede afhankelijk van de vraag hoe dicht u op het nieuws zit. Tot voor kort was de strijd overzichtelijk en voorspelbaar in de polls: namelijk tussen Perry-Romney. Maar na een sterk debat wint Cain aanhang. En hij wint het hard. Gezocht: een verklaring voor deze plotselinge dynamiek. Want twee keer stuntelen tijdens een discussie is mijn inziens onvoldoende duiding. <<
Het gaat niet om het stuntelen — dat overkwam Cain immers ook — maar om het feit dat de achterban, die straks bij de primaries beslist wie de Republikeinse presidentskandidaat wordt, liever een conservatief als kandidaat ziet. Bovenal wil men de presidentsverkiezingen winnen, maar ik zie niet dat men daarbij graag in zee gaat met een RINO (Romney) of een neo-conservatief (Perry). In beide gevallen zal er immers maar weinig gebeuren aan de problemen waarmee het land en de economie kampen, en zitten we voor vier jaar opgezadeld met een ‘Obama Light’ als President.
Het partij-establishment, de MSM, Wall Street, grote bedrijven die iets van de overheid willen, e.d. zien Romney graag President worden, maar de gewone conservatieve achterban van de Republikeinse partij heeft weinig waardering voor hem. Ik spreek dagelijks met zulke mensen, en ik heb nog niemand gezien die enthousiast werd over de kandidaat Romney.
Herman Cain, daarentegen, is een kandidaat waarvoor bij de conservatieve achterban wel groot enthousiasme bestaat. Dat is zo omdat niemand twijfelt aan zijn politieke principes. Hij is authentiek, integer, een prima spreker, geen RINO, geen neocon, heeft als enige kandidaat een plan voor het land, heeft inlevingsvermogen, gedraagt zich niet als een politicus, en is zeer sympathiek. Cain is nu de kandidaat van de Tea Party (meer dan 60% van de gewone achterban sympathiseert met de Tea Party), en hij is tevens acceptabel voor de Lincoln Republicans in New England en voor de ca. 20% van de achterban die de nadruk legt op traditioneel, veelal christelijk geinspireerd, sociaal-conservatisme.
Cain is de kandidaat van de gewone Republikeinse kiezer, en Romney is de kandidaat van het establishment en van de mensen die niet tot onze partij behoren. Zoals het er nu voor staat, verwacht ik dat Cain Romney wel zal inhalen. Romney heeft echter toegang tot zeer veel geld en tot een groot aantal invloedrijke mensen. Hij kan algehele verkiesbaarheid tot het hoofdpunt van zijn campagne maken, en dagelijks beweren dat hij voor de onafhankelijke kiezers — en dat zijn degenen die uiteindelijk de uitslag van de presidentsverkiezingen bepalen — de meest acceptable kandidaat is. Republikeinse kiezers zijn traditioneel zeer gevoelig voor dit argument. Zij kunnen dan overwegen op een kandidaat te stemmen louter omdat die volgens hen de meeste kans op de eindoverwinning heeft. Die kandidaat is Romney, en niet Cain of Perry.
Dank weer voor de analyse – maar: zelf wel eens over een blog nagedacht (of heb je er een?). Zou zonde zijn als de bijdragen in de comments blijven steken!
Er staat een enkel stuk op een Amerikaans blog, maar dat is al weer een tijd geleden. Ik heb ook wel eens een stukje geschreven voor De Dagelijkse Standaard, het vvd-blogje van de columnist Livestro, maar toen ik dit wilde inzenden was ik daar niet meer welkom volgens Livestro’s hofnar Van der Galien. Dat was zo omdat ik Livestro voor socialist had uitgemaakt. Ook vond Livestro het ongepast toen ik beweerde dat de openlijke steun van zijn idool Sarah Palin voor de kandidaat Hofmann bij de speciale verkiezingen van 2009 in het 23ste district in New York funest zou zijn. De Republikeinen verloren vervolgens, dankzij de enthousiaste steun van Palin, een district dat ze al sinds de burgeroorlog in handen hadden. Men begrijpt bij de Dagelijkse Standaard nog steeds niet waarom. Dit blog, Election Desk USA dus, bevalt me veel beter. Het niveau ligt een stuk hoger en men respecteert hier de feiten. Ook kan ik hier mijn kennis van het Nederland op peil houden. Dat is een taal die ik ooit eens heb geleerd, maar in het dagelijks leven nooit gebruik.
Om het bovenstaande van Peter Kraus te onderstrepen moet je alleen letten op de groei van Romney in de polls. Die is er namelijk niet. Hij zit al de hele tijd rond de 20% en het verlies van Perry brengt hem niets. Dat zegt duidelijk dat de overige 75-80 % geen Romney willen. Misschien dat dit bij de Primary zelf iets beter kan zijn, maar de meerderheid wil een ander.
De hoop voor Romney is dat de conservatieve achterban het niet eens kan worden achter welke kandidaat te scharen zodat hij met de meeste delegates wegloopt. Er moet daarom een schifting komen bij de anti-Romney kandidaten. Ik denk dat de kiezers (behalve de Paulites) dat zullen beseffen en zich langzaam achter een kandidaat zullen scharen die op dat moment duidelijk kan winnen van Romney.
Op dit moment is die persoon Herman Cain. Dat blijkt alleen al als je kijkt naar de Positive Intensity rates (Strongly favorable – Strongly unfavorable): http://www.gallup.com/poll/149924/Perry-Plummets-Cain-Surges-Positive-Intensity.aspx. Die leidt hij overweldigend. Daaruit blijkt echter ook dat er nog veel mogelijkheid is voor Romney en Perry.