— Tijdens het laatste debat ging Rick Perry de fout in toen hij een vraag kreeg over een nucleaire crisis in Pakistan. De volgende dag kreeg Jon Huntsman dezelfde vraag. Hij wist het juiste antwoord wel. Reden genoeg voor Huntsman om nog maar eens duidelijk te maken dat ervaring in buitenlandse politiek noodzakelijk is. <<
Er is niets mis met Huntsman, maar hij heeft een weinig krachtige uitstraling. Hij spreekt in te lange zinnen en probeert altijd te nuanceren. Dat trekt maar weinig aanhangers bij een campagne als deze. Hij zou de staccato-stijl van Cain eens kunnen bestuderen. Cain geeft toespraken van een uur zonder papier, teleprompter of pauzes; een lange stroom van helder geformuleerde ideeen met af en toe een anecdote over zijn vader of grootvader, of over zijn jeugd in het gesegregeerde zuiden. Dat kunnen Huntsman en Santorum niet. Toch acht ik beide een stuk hoger dan Romney & Perry.
Wat je nu ziet is dat degenen die Romney (terecht) wantrouwen en teleurgesteld zijn in Perry, hun heil zoeken zij Cain. Huntsman en Santorum zouden die rol ook kunnen vervullen, maar het ontbreekt hen aan charisma. Als Chris Christie niet meedoet, zal Cain nog hoge ogen gooien. Bachmann, Paul, Gingrich en Johnson zullen nooit de steun van de meerderheid van de achterban krijgen, en van kandidaten als Karger of Martin hoort men maar weinig. McCotter is zelfs gestopt met zijn campagne. Ik hoop dat Cain, Huntsman of Santorum de voorverkiezingen wint.